Wzorzec FCI 314 /25.10.2002
Płochacz holenderski (Kooikerhondje)
Kraj pochodzenia rasy: Holandia
Data opublikowania obowiązującego oryginału wzorca: 25.08.2001
Użytkowanie: Ten mały holenderski spaniel ,dawniej jak i obecnie pracujący skutecznie przy płoszeniu kaczek jest prawdziwym psem myśliwskim o dużym temperamencie. Harmonijnie zbudowany posiada lśniącą, obfitą szatę w atrakcyjnym umaszczeniu.
Klasyfikacja FCI:
grupa VIII psy aportujące, płochacze, psy dowodne
Sekcja 2 płochacze
Bez egzaminu pracy
Krótki zarys historyczny
Ta holenderska rasa została oficjalnie zatwierdzona.18 czerwca 1966 r. „Raad van Beheer” uchwalił tymczasowy wzorzec. Baronowa van Hardenbroek dołączyła tą rasę, jak już wiele innych, jako dalszy „klejnot” do różnorodności ras holenderskich. Obecnie hodowane są psy dobrej jakości w dużej ilości. Coroczne spotkania poświę-cone płochaczowi holenderskiemu odegrały znaczącą rolę w rozwoju psów myśliwskich tej rasy.
Ogólne wrażenie
Pies o źywym temperamencie i prawie kwadratowej budowie ciała. Ogon dobrze owłosiony, głowa wysoko noszona.
Ważne proporcje
Długość tułowia jest trochę większa niż wysokość w kłębie. Mózgowioczaszka i kufa są prawie tej samej długości.
Zachowanie / charakter
Wesoły, ale nie hałaśliwy, bardzo przywiązany do swego otoczenia, przyjacielski, łagodny i czujny.
Głowa
Mózgowioczaszka
Czaszka :dostatecznie szeroka, średnio wysklepiona
Stop: wyraźnie widoczny, jednak nie zbyt głęboki
Trzewioczaszka
Nos: czarny
Kufa: widziana profilem nie zbyt głęboka
Fafle: nie obwisłe
Szczęka/uzębienie: zgryz nożycowy, dopuszcza się zgryz cęgowy
Policzki: dobrze wypełnione
Oczy: o kształcie migdałowym, intensywnie brązowe o przyjacielskim, czujnym wyrazie
Uszy: średniej wielkości, osadzone trochę ponad linią przeprowadzoną od czubka nosa do kąta oka; biel na uszach niedopuszczalna; ściśle przylegające do policzków. Pokryte długim włosem z końcami najlepiej czarnymi.
Szyja: prosta, dobrze umięśniona
Tułów
Grzbiet: silny
Pierś: głęboka o dostatecznym wysklepieniu żeber.
Ogon: noszony na wysokości linii grzbietu lub trochę ponad nią; nie zakręcony. pokryty powinien być białym włosem; ostatni kręg ogonowy winien sięgać stawu skokowego.
Kończyny:
Kończyny przednie: proste, nie za bardzo owłosione.
Kończyny tylne: uda pokryte długim włosem; poniżej stawu skokowego nogi nie powinny mieć włosa. Stawy skokowe dostatecznie kątowane.
Łapy ; małe, zwarte ; pokryte krótkim włosem.
Mechanika ruchu / ruch: płynny i sprężysty
Szata
Włos: średniej długości, lekko falisty lub gładki; nie skręcony, ściśle przylegający.Nie zbyt delikatny, podszerstek obfity; włos łatwy do pielęgnacji.
Umaszczenie: wyraźnie odgraniczone łaty koloru czysto pomarańczowo-czerwonego na białym tle. Kolor pomarańczowo-czerwony powinien przeważać. Psy czarno-białe i trójbarwne nie są tolerowane. Preferowany rysunek łat na głowie: biały kolor rozdziela pomarańczowo-czerwone łaty, policzki powinny być też pomarańczowo-czerwone.
Wielkość:
Wysokość w kłębie: około 35-40 cm.
Wady: Każde odstępstwo od przedstawionego wzorca należy uznać za wady. Ocena ich powinna być proporcjonalna do stopnia ciężkości wady i wpływu na zdrowie i dobre samopoczucie psa.
Psy wykazujące widoczne wady fizyczne lub psychiczne muszą być dyskwalifikowane.
Uwaga:
Samce powinny posiadać dwa normalnie rozwinięte jądra umieszczone w worku mosznowym.