Wzorzec FCI nr 298 / 05.01.2011
Romański Pies Dowodny
Kraj pochodzenia rasy: Włochy
Data opublikowania obowiązującego oryginału wzorca : 13.10.2010
Użytkowanie: Pies do szukania trufli
Klasyfikacja FCI: grupa 8 aportery, płochacze, psy dowodne
sekcja 3 psy dowodne
nie podlega próbom pracy
Krótki zarys historyczny: Aportujący pies dowodny od dawnych czasów pochodzący z bagiennych okolic doliny Comacchio i laguny wokół Rawenny. W ciągu lat bagna wyschły i zostały przekształcone w ziemie uprawne. Po włączeniu tych ziem pod uprawę lagotto wykorzystywany jest do szukania trufli na równinach i pagórkach subregionu Romagna (Romania).
Wrażenie ogólne: mały do średniej wielkości pies o proporcjonalnej i mocnej budowie, wyglądem przypomina psa wiejskiego. Pies ma gęste, kędzierzawe włosy o wełnistej strukturze.
Ważne proporcje: Długość głowy wynosi 40% wysokości w kłębie. Pies prawie tak długi jak wysoki (kwadratowy). Czaszka powinna być nieco dłuższa niż 50 % ogólnej długości głowy. Kufa jest o 2/10 krótsza niż czaszka (44 % i 56 %). Głębokość klatki piersiowej mierzy mniej niż 50 % (ok. 44 %) wysokości w kłębie.
Zachowanie/charakter: Jego naturalne predyspozycje do przeszukiwania terenu i doskonały zmysł powonienia wpłynęły korzystnie na przekształcenie go w doskonałego psa szukającego trufli. Jego instynkt łowiecki zmodyfikowany na skutek selekcji genetycznej zaniknął i dlatego zapach dzikiego zwierza nie jest w stanie odwrócić jego uwagi od pracy – szukania trufli. Romański pies dowodny jest psem posłusznym, niewymagającym, miłym, bardzo przywiązanym do swego pana i daje się łatwo prowadzić. Jest doskonałym psem towarzyszącym i stróżującym.
Głowa: widziana z góry ma kształt trapeza, średnio szeroka; górna linia kufy i czaszki lekko rozchodzą się.
Mózgoczaszka ;
Czaszka ; szeroka na wysokości łuku jarzmowego; długość czaszki odpowiada jej szerokości. Widziana z boku czaszka od stopu do kości potylicznej jest dłuższa niż kufa., lekko wypukła na potylicy spłaszcza się stopniowo.
Kościste zaokrąglenia czoła są dobrze rozwinięte, łuki brwiowe i przegroda czołowa są zaznaczone, guz potyliczny jest krótki i nie bardzo rozwinięty, nadczołowe zagłębienia prawie niewidoczne.
Stop : wyraźny, ale nie zbyt mocno zaznaczony
Trzewioczaszka ;
Nos: duży, ruchliwe, bardzo rozwarte nozdrza. Bruzda środkowa zaznaczona. Widziany z boku nos znajduje się na tej samej wysokości co kufa i wystaje tylko nieco ponad górny brzeg warg. Kolor nosa w zależności od umaszczenia od jasnobrązowego do ciemnobrązowego.
Kufa : dość szeroka, nieco krótsza niż czaszka (stosunek czaszki do kufy = 56 : 44); tylko nieco dłuższa niż wyższa, trochę przypominająca kształtem kotwicę, dająca dość tępy profil i z przodu umiarkowanie spłaszczona.
Wargi : nie zbyt grube, ściśle przylegające, tak że żuchwa tworzy dolną linię kufy. Przykryte są długą, raczej nastroszoną bródką na górnej wardze. Widziane z przodu wargi tworzą szerokie półkole. Kolor brzegów warg przechodzi od jasnobrazowego do ciemnobrązowego.
Szczęki/uzębienie : Szczęki mocne o prawie prostych gałęziach bocznych i względnie szerokiej kości uzębienia. Kompletny zgryz nożycowy lub cęgowy o białych, dobrze rozwniętych zębach . Dopuszcza się przodozgryz.
Policzki : płaskie
Oczy : dość duże, ale nigdy wyolbrzymione, okrągłe, wypełniające oczodoły, dość szeroko rozstawione. Kolor tęczówki odpowiedni do umaszczenia, od koloru ochry, poprzez orzechowy do ciemnobrazowego. Brzegi ściśle przylegających powiek są koloru jasnobrązowego do ciemnobrązowego. Rzęsy bardzo dobrze rozwinięte. Spojrzenie żywe, wyraz uważny i ożywiony.
Uszy : w stosunku do głowy średniej wielkości, trójkątne o zaokrąglonych końcach, raczej szeroko osadzone znajdują się trochę powyżej łuku jarzmowego. W stanie spoczynku zwisające, przy pobudzeniu lekko uniesione. Ucho ułożone do przodu wzdłuż kufy powinno sięgać do ¼ długości kufy. Włosy kędzierzawe na uszach nie zbyt sprężyste, ale bardzo pofalowane. Nie ma krótkich włosów. Strona wewnętrzna małżowiny ucha również całkowicie pokryta włosami.
Szyja: mocna, umięśniona, cienka, o owalnym przekroju; dobrze osadzona na karku, bez śladu podgardla. Górna linia lekko wysklepiona. U samców obwód szyi może osiągać dwukrotną jej długość. Długość szyi jest trochę mniejsza niż ogólna długość tułowia.
Tułów: silny i zwarty, długość jego odpowiada wysokości w kłębie.
Górna linia : prosta od kłębu do zadu
Kłąb : wyższy niż zad, końce łopatek nie przylegają ściśle do siebie, lecz wystają skierowane daleko do tyłu.
Grzbiet : bardzo umięśniony, prosty
Lędźwie : krótkie, bardzo mocne, widziane z boku lekko wypukłe, ich szerokość odpowiada długości lub jest nieco większa.
Zad : długi, szeroki, umięśniony, nieco opadający ( pod katem 25 stopni do
30 stopni )
Klatka piersiowa : dobrze rozwinięta, sięga aż do łokci. Z przodu dość wąska, poszerza się do tyłu od szóstego żebra.
Dolna linia i brzuch : mostek długi, tworzy prostą linię ; bardziej do tyłu dolna linia jest podciągnięta.
Ogon: osadzony ani zbyt wysoko ani zbyt nisko, zwęża się ku końcowi. Powinien sięgać do stawu skokowego.Pokryty jest wełnistym, raczej nastroszonym włosem.
W stanie spoczynku noszony szablowato, w stanie wzbudzenia wyraźnie wyżej; w czasie pracy lub w stanie emocji może być noszony powyżej grzbietu, ale nie może być zakręcony.
Kończyny:
Kończyna przednia :
Ogólnie : regularnej budowy, widziana z przodu i z boku pionowa
Łopatki : długie ( 30 % wysokości w kłębie ), skośnie ustawione (52 stopni do 55 stopni) , umięśnione, mocne, ale nie utrudniające ruchomości ściany klatki piersiowej. Kąt stawu barkowego wynosi 110 stopni do 115 stopni.
Ramię : umięśnione, doskonała struktura kości, długości łopatki, kątowanie do poziomu wynosi 58 stopni do 60 stopni.
Łokcie : dobre, ale nie zbyt sztywno przylegające do ściany klatki piersiowej. Obciągnięte delikatną skórą. Tak jak ramię ustawienie łokci jest równoległe do płaszczyzny strzałkowej tułowia. Czubek wyrostka łokciowego znajduje się na pionowej linii, opadającej od doogonowego końca łopatki do ziemi.
Podramię : ustawienie dokładnie pionowe, długie (36 % wysokości w kłębie) o mocnym, zwartym kośćcu z owalnym przekrojem.
Staw nadgarstkowy : z przodu widziany w pionowym przedłużeniu podramienia, cienki, mocny i ruchliwy; kość grochowata wyraźnie wystająca.
Śródręcze: raczej nie bardzo grube, lepsza budowa kośćca niż podramienia, dobrej budowy, sprężyste. Z boku widziane tworzy z ziemia kąt 75 stopni do 80 stopni.
Łapy przednie : lekko zaokrąglone, zwarte, z wysklepionymi ściśle przylegającymi palcami. Pazury silne i wygięte. Opuszki powinny być dobrze pigmentowane. Błona pławna między palcemi bardzo dobrze rozwinięta.
Kończyna tylna
Ogólnie : widziana od tyłu pionowa, mocna, w dobrej proporcji do wielkości psa i równoległa.
Udo : długie (35 % wysokości w kłębie) o wyraźnie widocznych, dobrze od siebie oddzielonych mięśniach. Oś udowa wykazuje kąt 80 stopni w stosunku do poziomu. Kąt stawu biodrowego wynosi 105 stopni do 110 stopni. Udo jest równoległe do środkowej płaszczyzny strzałkowej tułowia.
Kolano : Kąt stawu kolanowego wynosi 130 stopni do 135 stopni.
Poudzie :Tylko nieco dłuższe od uda (36 % wysokości w kłębie), dobrze umięśnione i o dobrym kośćcu. Bruzda podudzia dobrze widoczna. Kątowanie podudzia w stosunku do poziomu wynosi 50 stopni do 55 stopni. Równoległe do osi ciała.
Staw skokowy : szeroki, gruby, suchy, o wyraźnie zaznaczonym zarysie kostnym, równoległy do środkowej plaszczyzny strzałkowej tułowia. Kąt stawu skokowego wynosi około 140 stopni.
Śródstopie : cienkie, cylindryczne, ustawienie pionowe do podłoża. Bez wilczych pazurów
Łapy tylne : nieco bardziej kształtu owalnego niż łapy przednie, ponieważ palce są trochę mniej wysklepione.
Chody: stęp regularny, kłus bardzo energiczny i żywy, galop w krótkich odstępach.
Skóra: Cienka, dobrze przylegająca do całego tułowia, bez fałdek, delikatna, niewiele tkanki łącznej. Pigmentacja skóry przylegajacej do błon śluzowych i opuszków brązowa przechodząca do koloru ciemnobrązowego.
Szata:
Włosy : wełniste, nigdy nie skręcone w formie cienkich sznureczków, z wierzchu trochę szorstkie, ze skręconymi w pierścienie lokami, przez które widoczny jest podszerstek. Cały tułów i ogon powinny być pokryte równomiernie włosem skręconym, poza głową, gdzie loki nie są tak wyraźne tworząc obfite brwi, obfitą bródkę na górnej wardze i brodzie. Nawet policzki są pokryte gęstym włosem. Włos okrywowy a szczególnie podszerstek nie przepuszczają wody. Włosy nie skracane mają tendencje do filcowania (w miarę wzrostu ); dlatego przynajmniej raz w roku włosy trzeba całkowicie strzyc.
Sfilcowane włosy okrywowe i sfilcowany podszerstek trzeba regularnie usuwać.
Strzyżona szata nie może być maksymalnie dłuższa niż 4 cmi powinna być zgodna z sylwetka psa.Tylko na głowie włos może być dłuższy, ale nie tak długi, żeby zakrywał oczy. Okolice genitalii i odbytunalezy strzyc krótko. Szata nie może być uformowana i ufryzowana jak to ma miejsce w przypadku psów rasy podel i bichon frise.Krótkie strzyżenie szaty uniemożliwia ocenę skrętu i tekstury włosa.Każda nadmierna stylizacja szaty wyklucza psa z oceny. Prawidłowe strzyżenie ma być niepretensjonalne i ma podkreślać naturalny wiejski wyglad psa typowy dla tej rasy.
Umaszczenie: jednolicie brudno białe, białe z brązowymi lub pomarańczowymi plamami, brązowo dereszowate, brązowe (w różnych tonacjach) z lub bez bieli, pomarańczowe z lub bez bieli. Dopuszczalna brązowa lub ciemnobrązowa maska.Dopuszcza się też znaczenia podpalania (w różnych tonacjach).
Wielkość i waga:
Wysokość w kłębie : dla samców 43 do 48 cm (idealna wielkość 46 cm)
dla suk 41 do 46 cm (idealna wielkość 43 cm)
tolerancja 1 cm mniej lub więcej
Waga : dla samców 13 do 16 kg
dla suk 11 do 14 kg
Wady dyskwalifikujące:
• agresywność lub tchórzliwość
• każdy pies wykazujący wady fizyczne lub psychiczne powinien być zdyskwalifikowany
• osobnik nie typowy dla rasy
• zbieżna linia górna kufy i czaszki
• częściowy lub całkowity brak pigmentacji
• wklęsły profil nosa lekko uniesiony
• tyłozgryz
• wyraźny przodozgryz
• zez
• ogon noszony powyżej grzbietu;zanik ogona lub krótki ogon, czy to wrodzone czy nabyte
• wilcze pazury tylnejednostronne lub dwustronne
• ogon skrócony
• włos nie skręcony lub krótko obcięty
• szata sznurowata
• nadmierna stylizacja włosa
• umaszczenie czarne, czarne plamy lub czarna pigmentacja
• wielkość psa poza granicami wzorca
Wady eliminujące z hodowli:
• tyłozgryz
• wnętrostwojednostronne i dwustronne
• zez
• umaszczenie czarne, czarne plamy lub czarna pigmentacja
Uwaga: Samce muszą posiadać dwa prawidłowo rozwinięte jądra, umieszczone całkowicie w worku mosznowym.